گلستان شعر و سبک اهل بیت (ع)

تو رو خدا نگذارید تا خدا بپرم


اگر بناست که تا عرش بی شما بپرم


به غیر بام شما هم مگر که بامی هست؟


قرار شد بپرم ، خب بگو کجا بپرم

بیا و بال و پرم را بچین تا نروم

از این به بعد اجازه نده مرا بپرم


ببین چگونه روی گنبد تو کز کردم


زیاد جا نگرفتم که ، پس چرا بپرم


در این محله عزیزم من آبرو دارم


فقط اجازه بده بی سر و صدا بپرم


حلال باد به پایش دو بال سوخته ام

چقدر شمع سحر گریه کرد تا بپرم


کریم، با تو پریدن به من نمی آید

"
گدات هستم و بهتر که با گدا بپرم


فقط منم که در این جمع دست و پا گیرم؟

 
شکسته بالم و حیف است با شما بپرم؟ 

نه جبرئیل امینم نه فطرسم اما

فقط بلد شده ام سمت کربلا بپرم

 

علی اکبر لطیفیان